اینترنت آنگولایی در ایران ای سرای امید
به گزارش آنی تل، نمی توان از بامداد تا شب در صدا و سیما ایران ایران و وطن وطن کرد و به ذکر نام ایران در کنار آنگولا و سودان اهمیت نداد.
به گزارش آنی تل به نقل از خبر آنلاین، مهرداد خدیر در یادداشتی در عصر ایران نوشت: گزارش تازه درباره ی کیفیت اینترنت در ایران نشان داده است وضعیت اینترنت در ایران تنها از کوبا، ترکمنستان، آنگولا و کنگو بهتر است!
بخش دردآور گزارش تنها این نیست که نام ایران در کنار کشورهایی قرار گرفته که گرفتار جنگ داخلی یا فقر گسترده یا حکم رانی های فروریخته و از هم گسیخته اند. حتی به خاطر تحریم ها هم نیست بلکه دلیلی دارد که قابل کنترل است و به بیان دیگر خودمان به دست خودمان آبروریزی یا آبروبری کرده ایم و آن هم فیلترینگ و محدودیت های ناشی از آنست و تازه اینها در حالیست که ۸۶ درصد کاربران اینترنت در ایران از فیلترشکن استفاده می نمایند و بد نیست بدانیم پیش از ۱۴۰۱ به میزان کمتری بوده است.
قصه اینترنت در ایران وضعیت شگفت آوری پیدا کرده است: از یک سو وزارت ارتباطات از افزایش پهنای باند و توسعه ی زیر ساخت سخن می گوید که درست هم هست و از طرف دیگر نهادهایی برای فیلتر کردن و بستن می کوشند! از منظر بیرونی شاید ملانصرالدین که تازگی ها بر سر حکایتی دیگر بر سر زبان ها افتاد هم به خنده افتد که چرا خودشان با خودشان چنین می کنند؟
استفاده ۸۶ درصد از کاربران از فیلترشکن کافی است تا فیلترکنندگان را به این نتیجه برساند که دست از شکار باد بردارند و جدای این فیلترشکن به مفهوم آنست که مستهجن ترین سایت ها که در جاهای دیگر دنیا هم فیلتر می شوند اینجا باز شود!
استفاده از فیلترشکن راه نفوذ را هم باز می گذارد و شبکه را آلوده کرده اما بعضی از اعضاء شورایعالی فضای مجازی بازهم بر استمرار فیلترینگ اصرار دارند!
دهه ۵۰ خورشیدی مرحوم پدربزرگ تلویزیون مبله‌ی بلر را در اتاقی گذاشته و درِ آنرا قفل کرده بود تا نوه ها در قبل از ظهر تابستان با کانال آمریکایی در معرض تصاویری قرار نگیرند که او نمی پسندید. کلید آن اما از جنس کلید در و پنجره نبود و از آن کلید بوفه ای ها بود که همه به هم می خورد و ما همه یکی در خانه داشتیم و تماشا می کردیم. پای پدربزرگ درد می کرد و نمی توانست زیاد از پله بالا بیاید و یک مرتبه بامداد قفل می کرد و می رفت و نمی دانم چرا با خود نمی اندیشید اگر او قفل کرده چه طور باز شده است!
داستان فیلترینگ البته پیچیده تر است ولی این آمار هم قابل توجه است که استفاده جوانان زیر ۳۰ سال از فیلتر شکن به ۹۴ درصد می رسد.
این گزاره ها به مفهوم آنست که بر کاری بس عبث بازهم اصرار می شود و وقت وزیری که نوبت قبل نوشتم متخصص هوش مصنوعی است و می تواند صرف تمرکز بر ارتباطات یا تخصص خود شود به این امر اختصاص یافته تا ثابت کند فیلترینگ بی فایده است و جز ناراضی تراشی ثمری ندارد و هزینه مضاعفی به خانواد ها تحمیل می کند که در صورت نبود آن حاضرند همین پول را به خدمات داخلی اینترنت اختصاص دهند.
جدای اینها شبکه را آلوده کرده ولی این نوشته بر نکته‌ی دیگری تاکید دارد و آن آبروبری ملی است. اینکه در بحث اینترنت رده سه چهار کشور آخر قرار داریم چه تصویری از ایران نزد جهانیان ترسیم می کند؟
همین حالا که موضوع چهار صفر از پول ملی مطرح است همه می دانند تاثیر اقتصادی ندارد یعنی قدرت خرید را زیاد نمی کند و از تورم نمی کاهد و تنها نتیجه‌ی آنرا آسان شدن عملیات حسابداری و مالی ذکر می کنند ولی یک دلیل پنهان و واقعی و ملی دارد که بالصراحه اعلام نمی شود ولی به این نوشته مربوط است و آن هم اینست که با حذف چهار صفر رتبه برابری ایران با ارزهای معتبر جهانی ولو از حیث ظاهری بالا می آید قعر جدول نمی مانیم و از این منظر ریال از این خاک بر سری بیرون می آید و دیگر نمی گویند ضعیف ترین پول جهان یا در زمره ضعفاست.
این وضعیت را که حاصل تورم است و تازه بخشی از آن باافزایش دستمزد جبران شده ( مثلاً حقوق ۳۰ هزار تومانی ۳۰ سال قبل به ۱۰ تا ۲۰میلیون تومان رسیده) تحمل نمی نماییم و می گوییم آبروی ایران را می برد و چهار صفر را برداریم تا به جای اینکه یک دلار معادل ۹۰۰۰۰۰ریال ( ۹ با پنج تا صفر) باشد یک دلار برابر با ۹۰ ریال باشد و جای ما در جدول آن پایین ها نباشد. تازه این در شرایطی است که حذف صفرها باید با افزایش دستمزد و بهبود قدرت خرید همراه باشد و چنین نشانه هایی در دست نیست و بیشتر کاری ظاهری و نمایشی و نهایتاً تسهیل حسابداری است نه بیشتر.
رفع فیلترینگ اما بطور قطع نتایج واقعی تری به نسبت حذف چهار صفر دارد. چون فیلترینگ کاری است که خودمان با خودمان کرده ایم و توطئه استکبار جهانی و صهیونیسم بین الملل و ارتجاع منطقه نبوده است. (این ارتجاع منطقه‌ی آخری بی خود بود چون مقرر است با کشورهای منطقه دوست باشیم)
اگر حذف چهار صفر به شکل نمایشی کمی صورت مان را سرخ می کند رفع فیلترینگ اما بشکل واقعی به بهبود کیفیت می انجامد و همان گونه که ۱۰۰ شرکت فناور فعال در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات یادآور شده اند ایجاد محدودیت های گسترده نه تنها تاکنون هیچ انتفاعی برای کشور ایجاد نکرده بلکه برعکس، موجب ترویج استفاده از فیلترشکن های خطرناک شده است. سوق دادن کاربران به این تصمیم علاوه بر تحمیل هزینه های اضافه به سبد خانوار، موجب آلودگی شبکه و از آن مهم تر رخ دادهای ضدامنیتی شده است. تا جایی که بی شک اسراییل از آن سوء بهره برده و یکی از دریچه های نفوذ بوده است.
رئیس جمهور پزشکیان که قول داده بود به نظرات کارشناسان بها دهد حال می شنود هم وزیر او با ادامه این کار مخالف است و هم متخصصان حوزه شبکه و اینترنت با تاکید برامنیت سایبری پرسیده اند در وضعیت تهدیدهای امنیتی، چه معیارهای فنی یی برای ارزیابی ضرورت محدودسازی دسترسی اینترنت درنظر گرفته می شود؟ آنان گفته اند کنجکاوند بدانند چطور میتوان بین نیازهای امنیتی و حقوق دیجیتال شهروندان تعادل برقرار کرد و چه فرآیندهای تصمیم گیری و ارزیابی ریسک در این موارد دنبال می شود؟
به بخشی از نتایج جدیدترین نتایج نظرسنجی مشترک کمیسیون اینترنت و زیرساخت انجمن تجارت الکترونیک و مرکز افکارسنجی ایسپا در خرداد امسال در ابتدا اشاره شد ولی بر هر یک که انگشت می گذاریم نشان داده است استمرار فیلترینگ جز خودزنی و آبرو بری ملی نیست. نتایجی از این دست:
اینستاگرام پرکاربردترین پلت فرم میان ایرانی هاست ۸۶ درصد از کاربران اینترنت از فیلترشکن استفاده می نمایند اینستاگرام انتخاب اول ۶۳درصد از کاربران اینترنت است ۲.۶۲ درصد از کاربران قبل از سال ۱۴۰۱ و فیلتر شبکه های اجتماعی مانند تلگرام و یوتیوب و... از فیلترشکن و پروکسی ها استفاده نمی کردند! ۶۰ درصد از آنهائیکه از شبکه های اجتماعی به عنوان منبع درآمد استفاده می کردند، اینستاگرام مهم ترین بستر کسب درآمدشان است ۸.۹۳ درصد از جوانان زیر ۳۰ سال ایرانی از فیلترشکن استفاده می نمایند چون این یادداشت تخصصی نیست و بر وجوه فنی تاکید ندارد به اینترنت طبقاتی نمی پردازم که با داعیه عدالت سازگار نیست و نشان تبعیض است و به میزانی که تبعیض اعمال شود عدالت رخت برمی بندد و تنها نتیجه آن رفع محدودیت از اصنافی است که صدای بلندتری دارند و عامه را متقاعد نمی نماید.
چون کل داستان سیاسی است و اعضاء مخالف شورایعالی فضای مجازی به دلیلهای سیاسی لج بازی می کنند و مانع رفع فیلترینگ می شوند جا دارد رئیس جمهوری با زبان سیاسی آنان را توجیه کند که خوب نیست نام کشور ما در کنار کوبا و ترکمنستان و آنگولا و سودان مطرح شود!
یا از منظر امنیتی توضیح دهد اسراییل چه طور از این اختلالات و از نیاز مردم به استفاده از فیلترشکن ها استفاده می نماید و در واقع در جنگ ۱۲ روزه بهره برده است. یا از حیث اخلاقی یادآور شود نه تنها با این کار مانع دست رسی نوجوانان نشده ایم که به عکس کار به جایی رسیده که دختر و پسر نوجوان برای پدر و مادر یا حتی پدربزرگ و مادربزرگ فیلترشکن نصب می کنند!
حتی وقتی شاعر می گوید "هرگز کسی اینگونه فجیع به کشتنِ خود برنخاست" در ادمه می آورد: "که من به زندگی نشستم!" در این فقره اما معلوم نیست چرا جماعتی اصرار دارند دست از کشتن آبروی ملی برندارند!
یکی باید به اینها حالی کند اگر اینترنت را شر می دانید برای مقابله آن هم با این شیوه ها دیر شده چون هم چوب را دارید می خورید و هم پیاز را. هم خلق الله با فیلتر شکن دور می زنند و هم انگ محدودیت بر شما می نشیند و هم هزینه اضافی تحمیل می شود و اگر همان اوایل دهه ۷۰ کاری می کردید شاید ثمر می داد. به زبان استعاری جلوی هیتلر را در مونیخ باید می گرفتید هر چند که اینترنت هیتلر نیست و اتفاقا به جهان پیرامونی امکان رقابت و حضور در صحنه داده است.
اینستاگرام تنها شبکه ای برای جلوه گری و نمایش نمودها به جای بودهای واقعی نیست. همین دیروزرفیق ما در صفحه‌ی یک پیرزن روستایی بهترین خوراکی ها را با قیمت بسیار مناسب سفارش داد و قرار شد بفرستد و مگر عدالت جز توزیع فرصت هاست؟
به عنوان یادداشت بازمی گردم. واقعاً از اینکه نام بلند ایران در کنار توسعه نایافته ترین کشورهای جهان قرار گیرد بر خود نمی لرزید؟
۲۴ سال قبل وقتی در دی ۱۳۸۰ جرج بوش پسر از سه کشور ایران و کره شمالی و عراق به عنوان محور شرارت یاد کرد جایی نوشتم بخش دردناک تر قضیه اینست که مابین ما و عراقی که ۸ سال در جنگ بوده ایم آخر چه اشتراکی است که کنارهم آورده است؟
نمی توان از بامداد تا شب در صدا و سیما ایران ایران و وطن وطن کرد و به ذکر نام ایران در کنار آنگولا و سودان اهمیت نداد. داستان آب دست شما نیست، در برق هم سرمایه گذاری کافی نشده و عجالتا باید ساخت با اینترنت چرا اینگونه می کنند؟ می دانیم رئیس جمهور و وزیر ارتباطات موافق این وضع نیستند ولی بازهم باید از شورایی که به جای مجلس قانون گذاری می کند بخواهند پایشان را از روی سیم اینترنت بردارند و خیال نکنند اگر چنین کنند موضوعیت و هویت شان در این شورا زیر سؤال می رود.
کافی است به آبروی ملی بیندیشند و کمی از آب رفته را به جوی بازگردانند. این دیگر آب نیست که چون آسمان بخیل شده و بر خلاف پیشینیان نزولات را نه در قنات که در سد و زیر تابش آفتاب نگاه می داریم تا تبخیر شود باید در انتظار ایرانی تشنه باشیم یا مثل برق نیست که قابل ذخیره سازی نیست و همین است که هست. چون در قضیه اینترنت خودمان با خودمان کرده ایم!
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان آنی تل در مورد این مطلب